Historia Kościoła pw. Przemienienia Pańskiego w Płotach zaczęła się na początku XX wieku i ściśle związana jest z zamieszkującymi wtedy w Płotach dwoma rodami: Osten i Bismarck.
W mieście był stary kościół, ale nie mieścił już coraz większej liczby mieszkańców. Poza tym stan techniczny świątyni stawał się coraz gorszy i mógł zagrażać bezpieczeństwu zgromadzonych wiernych. Dzięki hojności Karola von der Osten, który w testamencie przepisał 120 tysięcy marek na budowę kościoła i Karola von Bismarck, który podarował część ziemi pod budowę, a także ogromnemu zaangażowaniu wiernych, udało się wybudować nowy kościół.
Świątynia powstała w bardzo krótkim czasie. Budowa rozpoczęła się 17 marca 1902 roku, a już w listopadzie roku następnego kościół został poświęcony.
Po wojnie, gdy do Płotów przybyli katoliccy księża i ludność polska, kościół zaczął się zmieniać. Przeprowadzono remont, zbudowano cztery boczne ołtarze: Matki Boskiej Ostrobramskiej, Pana Jezusa, św. Antoniego oraz św. Stanisława Kostki. Kolejni kapłani przeprowadzali dalsze remonty co sprawiało, że świątynia nabierała blasku i stawała się coraz piękniejsza.
Kościół z czerwonej cegły posiada cechy neogotyckie. Wyposażenie, również neogotyckie, zachowało się praktycznie w całości od początku istnienia kościoła. Znajdują się w nim m.in. 17-głosowe organy, XVIII-wieczny dzwon spiżowy pochodzący ze starego kościoła w Płotach, dwa żelazne dzwony z 1910 roku, czy witraże wykonane w Kolonii. Wierni przychodzący do kościoła mogą podziwiać piękne wejściowe drzwi ozdobione mosiężnymi okuciami. Wieża kościoła ma 50 m wysokości i stanowi jeden z najwyższych punktów w okolicy.
Warto odwiedzić to miejsce zarówno ze względów religijnych, jak również historycznych. Piękna świątynia skrywa długą historię, a jej mury przez ponad sto lat odwiedziło mnóstwo wiernych.