Trzebiatów jest miastem związanym z dziejami całego Pomorza Zachodniego. Początki miasta sięgają IX wieku. W 1277 roku miasto uzyskało prawa miejskie i od tego czasu zaczęło się rozbudowywać. Pierwsze domy budowane były z drewna. O drewnianej zabudowie świadczą liczne pożary. Pierwszy z 1344 roku zniszczył młyny, klasztor i północną część miasta. Drugi pożar miał miejsce w 1377 roku a trzeci w 1496 roku. Domy murowane budowane były dopiero pod koniec XIV wieku.
Od początków zabudowy miasta powstał układ ulic zwany „szachownicowym”, który obowiązuje na Starym Mieście do dziś. Tworzą go trzy ulice wzdłużne (wschód-zachód) oraz pięć poprzecznych (północ-południe).
Pierwotnie domy budowano wokół rynku. Najczęściej przednią część stanowiły domy mieszkalne z warsztatami i kantorami. Z tyłu znajdowały się oficyny. Dlatego też ściany podwórzowe i oficyny były budowane głównie z konstrukcji szkieletowej. Domy średniowieczne były częściowo podpiwniczone od strony frontu i przykryte drewnianymi stropami.
W XVII wieku prace budowlane nabrały większego tempa. Przyczyną była wojna trzydziestoletnia i zniszczenia powstałe na skutek oblężenia miasta i pożarów. Duże zniszczenia skutkowały zmianą rozmieszczenia parceli, a dokładnie ich zagęszczeniu przy północnym odcinku murów obronnych. Do odbudowy miasta wykorzystano ocalałe fragmenty murów piwnicznych. Często pozostawiano ściany działowe, oficyny i fragmenty fasad. Zmieniano kształty otworów, a głównie kształt szczytów: z trójkątnych lub schodkowych na szczyty wolutowe (faliste).
W okresie wojny 7-letniej doszło do licznych uszkodzeń domów. Po tym okresie wraz z odbudową miasta rozpoczęto likwidację fos i obwarowań miejskich. Zamieniano je w ogrody. Miasto zaczęło się rozbudowywać na zewnątrz średniowiecznych murów
Zagęszczało się Stare Miasto tworząc tzw. podwórka-studnie. Przyczyną tak dużej rozbudowy była zwiększająca się liczba ludności oraz bogacenie się mieszczaństwa na handlu.
Przebudowa miasta miała miejsce na przełomie XVII i XVIII wieku spowodowana wielkim pożarem. Ale i wówczas zachowano ten sam układ ulic i zabudowę kamienic miejskich, które znajdują się na rynku. Każda kamienica ma jednak inne wykończenie frontowe.
Wiek XIX nie zmienił sposobu zabudowy. Wtedy już rynek posiadał brukowaną nawierzchnię, ulice obsadzono drzewami i oświetlano gazowymi latarniami, zamienionymi w późniejszym czasie na elektryczne.
Kamienice Trzebiatowa stanowią ozdobę miasta i wizytówkę wyróżniającą na tle innych, zniszczonych przez wojska w czasie walk w 1945 roku.
Ratusz
W centrum trzebiatowskiego rynku znajduje się ratusz miejski. Został on wzniesiony w XV wieku w stylu gotyckim. Był to pierwszy dom rady miejskiej w owym czasie. Niestety spłonął w wyniku pożaru w 1696 roku. Obecnie istniejący ratusz odbudowano w miejscu dawnego w 1700 roku.
Ratusz zbudowany jest na planie czworoboku z dziedzińcem pośrodku. Budynek wieńczy wieżyczka umieszczona na dachu z barokowym hełmem i zegarem. Zachowały się fragmenty gotyckie, które pozostały po pierwszym budynku i znajdują się w jednej ze ścian ratusza: są to trzy gotyckie arkady po stronie zachodniej. Po wejściu do ratusza możemy zobaczyć, niewidoczny z zewnątrz, wewnętrzny dziedziniec. Niedawno, podczas prac remontowych, odkryto tam ślady XVII–wiecznej szubienicy.
Obecnie w ratuszu znajduje się siedziba władz Miasta i Gminy Trzebiatów.