Gryficki most betonowy łączy dwie części miasta powstał na przełomie XIX i XX wieku na miejscu mostu drewnianego na kamiennych podporach. W niezmienionej formie przetrwał do czasu walk wojsk niemieckich i radzieckich w marcu 1945 roku. Wycofujący się z miasta Niemcy wysadzili zachodnią część mostu. Z trójprzęsłowej, żelbetowej konstrukcji jedynie pozostało przęsło skrajne, przyczółek i filar.
Odbudowa miała miejsce w 1948 roku. Zachowano tę samą formę geometryczną mostu, jednak zmieniono sposób podparcia. Dalszy rozwój miasta i wzmożony ruch samochodowy spowodował, że most należało przebudować.
W latach 80-tych XX wieku most rozbudowano, zachowano i odrestaurowano podpory, kształt filarów i dźwigarów głównych. Most został pozbawiony podwieszonych pod nim urządzeń tj. sieci wodnej, gazowej, elektrycznej i teletechnicznej.
Ponadto korzystając z archiwalnych fotografii odtworzono i umieszczono w przyczółkach kopie Gryfów. Uszkodzone posągi znaleziono w Trzygłowie, lecz do dziś nie wróciły one do Gryfic. Jeden z nich był zatopiony w jeziorze , drugi był uszkodzony i pozbawiony głowy. Teraz nowe Gryfy stały się ozdobą mostu, nawiązując do historii miasta i jego herbu.
Lekkość gryfickiego mostu podkreślają stalowe balustrady, które zastąpiły ciężkie, betonowe, zasłaniające przechodniom widok rzeki Regi.
Każdy, kto zdecyduje się na zwiedzanie Gryfic powinien po spacerze po Starym Mieście (tzw. centrum), wybrać się na drugi brzeg Regi. Tuż za mostem znajdzie Park Japoński, który powstał w 2008 r. jako nowa, dodatkowa atrakcja turystyczna.